Dit hele jaar staat voor mij in het teken van het schrijven van mijn eigen boek. Het verhaal van mijn moeder vertellen. Maar waar komt de drang om een boek te schrijven vandaan? En aan wie is dit boek gericht? Tijd om die vragen te beantwoorden, om voor mezelf duidelijk op een rijtje te hebben waarvoor en voor wie ik dit doe.
Ik droom van een eigen boek, omdat:
Ik voel dat ik een verhaal te delen heb. Ik maak al verhalen vanaf de basisschool, heb meerdere prijzen gewonnen voor het schrijven van korte verhalen, had een Wattpad account voor fanfictie en op de middelbare school had ik mijn eigen beautyblog. Schrijven zit in mijn DNA. Ik verslind meerdere boeken per week. Ik heb mijn eerste stage gelopen bij Bol.com’s Lees Magazine en vervolgens bij het CPNB, waar ik meerdere auteurs met liefde over hun vak en boek heb mogen horen praten. Dit is voor mij dus de logische volgende stap. Ik heb, als ik auteur Thomas Verbogt mag geloven, goud in handen met het verhaal dat ik wil delen. Laten we dat maar eens zien.
Als ik dit boek geschreven heb, dan:
Heb ik niet alleen één van mijn dromen waargemaakt, maar heb ik mijn moeder een stuk beter leren kennen. Waar ze altijd vrij gesloten is over wie ze is en wat er in haar leven is gebeurd, speelt ze nu open kaart. Daarnaast hoop ik dat ze de dingen die ze nog niet verwerkt heeft na deze openhartige gesprekken wel een plekje kan (proberen te) geven.
Dit is het thema van mijn boek:
(Geestelijke) mishandeling en verwaarlozing. Onderwerpen als mentale ziektes, mishandeling, misbruik, eenzaamheid en armoede komen aan bod.
Het doel van mijn boek is:
Laten zien dat in welke nare omstandigheden je ook opgroeit en/of beland, het je niet definieert. Ik kan met een lichte trots zeggen dat mijn moeder er, gezien de feiten, nog best goed vanaf is gekomen. Wat haar in haar jeugd is overkomen gun je je ergste vijand niet. Wanneer je familie je verwaarloost en je hebt niemand om je heen kan dat er behoorlijk inhakken. Toch is er die keuze: je kan er bij de pakken neer gaan zitten, of je kan vechten. Met dit boek wil ik de lezer laten inzien dat er altijd de keuze is om door te vechten.
Daarnaast wil ik mezelf en mijn eigen moeder beter leren begrijpen. Doordat ze haar verleden 22 jaar lang heeft verzwegen voor mij, is er altijd een stuk afstand tussen ons geweest. Een stuk onbegrip, misschien. Wat voor invloed heeft haar geschiedenis op haar, maar daarnaast ook op mij en mijn kleine zusjes gehad?
Voor deze persoon is mijn boek bestemd:
Degene die geïnteresseerd is in het lezen van autobiografische (familie)romans. Waargebeurde, rauwe verhalen, die je niet in de koude kleren gaan zitten.
Hij of zij heeft hier mee te maken gehad:
Een aangrijpende gebeurtenis in de familie en/of directe omgeving, of het gevoel een gezinslid niet te kennen/begrijpen.
Kenmerkende eigenschappen van mijn ideale lezer zijn:
HBO of universitair opgeleid, (jong)volwassen, bereid zich te ontwikkelen en open te stellen voor verhalen en ervaringen van een ander en daar een les uit kunnen halen (reflecterend lezen). Daarnaast geïnteresseerd in thema’s als mentale gezondheid, misbruik, mishandeling en armoede.
